اینجا بیت مشحوت است نه جیرفت! - مجله سرگرمی

آن طور که مردم محلی می گویند سال هاست که حفاران آثار تاریخی کلنگ به دست، حتی در روز روشن به این روستاهای قدیمی رفت وآمد دارند، اما حتما از ترسِ جان جرات اعتراض به این رفتار با تاریخِ منطقه شان را نداشته و ندارند. هر چند فعالان میراثی استان خوزستان بارها و بارها این شرایط را رسانه ای نموده اند، ولی به نظر می رسد صدایشان تازه به گوش میراثی ها رسیده است.

محوطه بیت مشحوت در آذر 1398

مراقب باشید داخل چاله های حفاری نیفتید

علی درویشی - فعال میراث فرهنگی شوش - یکی از فعالان استان خوزستان است که بارها کوشش نموده شرایط نابسامان محوطه های تاریخی این منطقه را به گوش متولیان میراثی برساند.

او در گفت وگو با ایسنا می گوید: محوطه های تاریخی بیتِ مشحوت، مَگَرنات و تپه سیاه فقط سه محوطه تاریخی شوش هستند که در طول سال های گذشته به دلایل مختلف تخریب شده اند. دلایلی که مهم ترین آن ها کمبود نیروی یگان حفاظت و ثبت ملی نبودن این محوطه ها است.

وی با بیان این که فرایند ثبت ملی کردن بیت مشحوت حدود سال 1389 توسط یکی از مدیران سابق میراث فرهنگی شوش در دستور کار قرار می گیرد اما به دلایل نامعلوم پرونده ثبت ملی آن متوقف می گردد، ادامه می دهد: در آن موقع حتی بیت مشحوت را به طور کامل آنالیز می نمایند تا پرونده ثبت ملی اش تهیه گردد، اما ناگهان همه چیز متوقف شد و به همین دلیل علاوه بر این که ثبت ملی نشد، هیچ حریمی نیز برای آن معین نشد.

به گفته او محوطه مگرنات (بنایی شبیه به مسجد که تخریب شد) را در فهرست آثار ملی ثبت کردند اما متاسفانه عرصه و حریم آن معین نشد، به همین دلیل میراث فرهنگی در چند سال گذشته که برای تخریب ها شکایت نموده بود، نتوانست رای دادگاه را به نفع خود برگرداند.

بیت مشحوت هفته اول اردیبهشت 1399

درویشی با بیان این که به همین دلیل از یک سو بعضی از کشاورزان به مرور تپه های بیت مشحوت و مگرنات را تخریب نموده و به زمین های کشاورزی خود اضافه می نمایند و از سوی دیگر حفاران غیرمجاز با حفاری های متعدد تخریب های وحشتناکی را برای این محوطه ها رقم زده اند، تصاویر این تخریب ها از سال های گذشته تا امروز همچنان دست به دست می چرخد.

این فعال میراث فرهنگی شوش بعضی صحبت ها مبنی بر سو استفاده از تعطیلی های پیش آمده برای جلوگیری از انتقال ویروس کرونا را بهانه ای بیش نمی داند و می گوید: دست کم چند سال است که هشدارها از شرایط این منطقه به طور دائم مطرح می شوند، حتی در آخرین هشدارها در ماه های آبان و آذر سال گذشته بعضی فعالان میراثی بار دیگر این هشدارها را دادند و درخواست توجه داشتند اما هیچ توجهی شد.

وی با بیان این که، آثار به دست آمده از دو محوطه مگرنات و بیت مشحوت که متعلق به دوره اسلامی و سلجوقیان بوده اند، به آنالیز های مک آدامز در این محوطه در گذشته اشاره می نماید و می گوید: متاسفانه نتوانستیم حتی یک خط از نتایج مطالعات و کاوش های او در این منطقه به دست آوردیم.

محوطه بیت مشحوت در آذر 1398

شکایت های بی نتیجه میراث به دلیل نداشتن عرصه و حریم در محوطه

وی با اشاره به تخریب هایی که از حدود پنج سال قبل در محوطه باستانی کاظم حَمَد الخان آغاز شده، می افزاید: آن منطقه حدود 200 هکتار محوطه باستانی را دربر داشت که به حال خود رها شده بود و گودال های حفاری شده در آن آن قدر عمیق شده اند که باید مراقب باشید در چاله ها نیفتید. از زمان آغاز حفاری ها چند بار منطقه را از نزدیک دیدم و هر قدر هشدار دادیم، هیچ تاثیری نداشته است و متاسفانه حتی هنوز تخریب ها در این منطقه نیز ادامه دارد.

او با اشاره به این که در روستای داوودآباد به سمت جاده اندیمشک نیز ساخت وسازهایی توسط مردم صورت گرفته است، اضافه می نماید: شکایت میراث فرهنگی در این زمینه نیز به دلیل ثبت ملی نبودن محوطه بی جواب و بی نتیجه مانده است. هر چند تا کنون در این محوطه هیچ مطالعه باستان شناسی انجام نشده است، اما آثار به دست آمده مانند سفال وتابوت های شکسته، متعلق به اواخر دوره ساسانی و اوایل اسلامی بودند.

بیت مشحوت هفته اول اردیبهشت 1399

شوش و همه متعلقاتش را با سه نیروی یگان محافظت می نمایند!

این فعال میراث فرهنگی نبود بودجه و نیروی کافی برای گشت زنی نیرو یگان حفاظت در منطقه شوش را دو عامل عمده و مهم شرایط امروزی این منطقه می داند و ادامه می دهد: محوطه 400 هکتاری شوش با سه نفر نیروی یگان حفاظت گشت زنی می گردد، در حالی که این تعداد نیرو در این محوطه کافی نیست. از سوی دیگر علاوه نیروهای یگان حفاظت شوش باید در کنار گشت زنی های دائم در شوش، دو محوطه جهانی چغازنبیل و شوش را نیز زیر ذره بین داشته باشند.

درویشی با تاکید بر این که قطعا امکان حراست به صورت کامل و یکپارچه در این محوطه و در این شرایط وجود ندارد، بیان می نماید: از سوی دیگر غرب ایوان کرخه و تپه های محدوده روستای رداده میز در طول این سال ها به طور کامل تخریب شده اند و دست مان به هیچ جا بند نیست، کوشش کردیم در این مدت دست کم با مصاحبه میراث فرهنگی را متوجه شرایط این محوطه ها کنیم، اما متاسفانه بدون فایده بوده است.

محوطه بیت مشحوت در آذر 1398

از پرداخت تنخواه بنزین هم سرباز زدند

او حتی شرایط این محوطه باستانی را تا آن جا نامناسب می داند که پایگاه میراث فرهنگی از پرداخت تنخواه بنزین نیز سرباز زدند و ادامه می دهد: قرار بود ماهی 500 هزار تومان برای هزینه های بنزین به یگان حفاظت پرداخت نمایند، که فقط یکی دو ماه این کار انجام شد، اما دیگر هیچ هزینه ای پرداخت نشد.

به گفته درویشی بعد از مدتی با در اختیار قرار دادن یک ماشین پیکاپ که مصرف زیادی در بنزین دارد، می گوید: در این شرایط کشاورزان به راحتی و به مرور محوطه های تاریخی را تخریب می نمایند تا به مساحت زمین های خود اضافه نمایند.

mahsanblog.ir: قدرت گرفته از سیستم مدیریت محتوای مهسان